Ο αββάς Αντώνιος, κάποια φορά, βυθίζοντας βαθιά τη σκέψη του, ζήτησε να μάθει τα κρίματα του Θεού:
«Κύριε, είπε, πώς μερικοί ζουν λίγα χρόνια και πεθαίνουν, ενώ
άλλοι φτάνουν στα βαθιά γεράματα; Γιατί κάποιοι ζουν μέσα στη φτώχεια και άλλοι
πλουτίζουν; Και πώς συμβαίνει άδικοι να πλουτίζουν και δίκαιοι άνθρωποι να
είναι φτωχοί;»
Άκουσε
τότε μια φωνή να του λέει:
«Αντώνιε,
τον εαυτό σου πρόσεχε! Αυτά είναι κρίματα Θεού και δεν σου συμφέρει να τα
μάθεις».
Απόσπασμα
από το Γεροντικόν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου