Αυτός γνωρίζει το «γιατί»

Κι έτσι Εκείνος γνωρίζει πως είναι η ζωή μας… Γνωρίζουμε ότι η ύπαρξη είναι μαρτύριο και γνωρίζουμε ότι ο Θεός μας μας αγαπά και εξαιτίας αυτής της αγάπης υπέφερε περισσότερο και από τον επιφανέστερο άγιο. Το γνωρίζουμε αυτό κι όμως τολμάμε να «αμφιβάλλουμε», να προσφέρουμε τα μικροπρεπή ερωτήματά μας για το «νόημα» της ύπαρξης. Ω, άθλιε άνθρωπε! Δέξου το και υπέφερε περισσότερο και προσευχήσου στον Θεό, προσευχήσου όχι για κάποιο αντικείμενο ή για κάποιο σκοπό αλλά μόνο δώσε τις εγκάρδιες προσευχές σου σ΄Αυτόν. Αυτός γνωρίζει το «γιατί». Γνωρίζει τα πάντα.

 

π.Σεραφείμ Ρόουζ, Η ζωή και τα έργα του, Τόμος Ά, σελ. 180

 

Ακριβώς το ότι πονάς, πιέζεσαι και ζορίζεσαι, ακριβώς το ότι έχεις πληγή μέσα σου, ακριβώς το ότι έρχονται όλα έτσι που ούτε ελπίδα υπάρχει ούτε διέξοδος ούτε κάποιο στήριγμα ή κάποια παρηγοριά, ακριβώς λοιπόν το ότι συμβαίνουν όλα αυτά, είναι όχι ένδειξη αλλά απόδειξη, αδελφέ μου, ότι είναι παρών ο Θεός, ότι σε αγγίζει ο Θεός, ότι ασχολείται μ’ εσένα ο Θεός. Σε βλέπει, σε ξέρει, σε καταλαβαίνει και θέλει να σε ελεήσει. Στάσου λοιπόν λίγο, κάνε λίγη υπομονή, στηρίξου λίγο στον Θεό! 

 

π. Συμεών Κραγιόπουλος

Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι…

"Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά κάθε πρωί ξυπνούν θυμωμένοι με τη ζωή, θυμωμένοι με το φως που μπαίνει από το παράθυρο, θυμωμένοι που ξεκινά μια νέα μέρα στην οποία πρέπει να ξεκινήσουν από την αρχή...

Οι άνθρωποι θέλουν να είναι χαρούμενοι, αλλά φοράνε σκοτεινά ρούχα, περπατούν με το κεφάλι κάτω, χαιρετούν στεναχωρημένοι και με το στόμα, μετρούν τις ρωγμές στην άσφαλτο και τις τρύπες στο δρόμο...

 Οι άνθρωποι θέλουν να είναι χαρούμενοι, αλλά μπαίνουν στον εργασιακό χώρο στεναχωρημένοι και πιεσμένοι, βιάζονται να κρίνουν τους συναδέλφους τους και να κατηγορούν τα αφεντικά τους για όλα όσα τους δυσαρεστούν...

Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά γυρνούν στο σπίτι επιβαρυμένοι από το άγχος της δουλειάς, που δεν διστάζουν να σκορπίσουν στα σπίτια τους...

Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά το να μεγαλώνεις ένα παιδί έχει γίνει βάρος και η επιθυμία του για παιχνίδι, ένα επιπλέον άγχος.

Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά είναι κολλημένοι στην τηλεόραση για τις ειδήσεις, ανατριχιάζουν στις διαφημίσεις και θυμώνουν με πολιτικές εκπομπές...

Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά σκεπάζουν τον νυχτερινό ουρανό με αδιαφανή στόρια, την ώρα του ύπνου ταράζουν με αγωνία τις σκέψεις της ημέρας και για την αϋπνία κατηγορούν τη ζωή...

 Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά η σιωπή ή ο προβληματισμός φαίνονται σαν χαμένος χρόνος, η προσευχή είναι αφελής και η σιωπή είναι δύσκολο να αντέχει...

 

Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά δεν έχουν χρόνο για αυτό.

Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά δεν έχουν χρόνο για ευτυχία...

Οι άνθρωποι δεν έχουν χρόνο να ανακαλύψουν ότι η ευτυχία είναι μέσα τους, στον πρωινό ουρανό, στο χαμόγελο με το οποίο χαιρετούν τους ανθρώπους, στα μάτια των συναδέλφων στη δουλειά, στο παιχνίδι του παιδιού, στη σιωπή του σπιτιού, στο αστέρια στον ουρανό και στην προσευχή πριν τον ύπνο...

Θεέ μου, κάνε τους ανθρώπους να μάθουν να είναι ευτυχισμένοι!  "

 

 π. Χρυσόστομος Φιλιπέσκου

Πηγή:apantaortodoxias.blogspot

Το γέλιο είναι άυλη φιλανθρωπία…

 «… Να γελάτε λίγο, βρε παιδιά. Φεύγει ο διάβολος. Φεύγει η μελαγχολία. Φεύγει η σκουντουφλιά. Φεύγει η απελπισία. Να γελάτε παιδιά..

Ο διάβολος είναι εγωιστής και φεύγει και μας αφήνει ήσυχους. Καταλαβαίνετε; Και να επικαλούμεθα τους αγίους. Μην τα αφήνουμε αυτά τα πράγματα. Μην τ’ αφήνουμε!

… Είναι ωραίο πράγμα το χιούμορ, παιδιά. Δεν το ‘χουνε πολλοί. Μερικοί δεν γελάνε. Εγώ δεν λέω να καγχάζουμε. Προσέξτε το αυτό. Αλλά να χαμογελάσεις. Να γελάσεις. Να ξεδώσεις …

… Το χιούμορ είναι ζωή, είναι πνοή. Αν κάνεις τον άλλο να γελάσει, ενώ είναι στεναχωρημένος, είναι όλα τα λεφτά!! Το γέλιο είναι άυλη φιλανθρωπία»

 

+ π.Ανανίας Κουστένης

Πηγή

Η Παναγία και ο Λαός

Σήμερα γιορτάζουμε την ένδοξη Κοίμηση της Παναγίας. Σ' αμέτρητες εκκλησίες και μοναστήρια χτυπούνε οι καμπάνες και ψέλνουνε οι ψαλτάδες. Τα πιο πολλά είναι στης Παναγίας τ' όνομα, και πανηγυρίζουνε σήμερα την Κοίμηση της Θεοτόκου. Μα αυτή δεν είναι γιορτή θανάτου, είναι γιορτή χαράς και θρίαμβος, γιατί αυτή που κοιμήθηκε είναι η Μητέρα της Ζωής, όπως λέγει εκείνο το θεσπέσιο δοξαστικό πού λένε σήμερα στη Λειτουργία: «Τη αθανάτω σου κοιμήσει Θεοτόκε μήτηρ της ζωής, νεφέλαι τους αποστόλους αιθέριους διήρπαζον και κοσμικώς διεσπαρμένους, ομοχώρους παρέστησαν τω αχράντω σου σώματι, ο και κηδεύσαντες σεπτώς, την φωνήν του Γαβριήλ μελωδούντες ανεβόων. Χαίρε, κεχαριτωμένη παρθένε, μήτερ ανύμφευτε, ο Κύριος μετά σου. Μεθ' ων, ως Υιός σου και θεόν ημών ικέτευε σωθήναι τας ψυχάς ημών».

Σήμερα όλη η Ελλάδα μοσχοβολά από το ευωδέστατο σκήνωμα της Παναγίας, που είναι η μητέρα των ορφανεμένων, η ελπίδα των απελπισμένων, η χαρά των θλιμμένων, το ραβδί των τυφλών, η άγκυρα των θαλασσοδαρμένων. Κι απ' άκρη σε άκρη της Ελλάδας, στις πολιτείες, στα χωριά, στα μοναστήρια και στις σκήτες, απάνω στα δασωμένα βουνά, στα λαγκάδια, στις σπηλιές, στα γαλανά τα κύματα που δροσοαφρίζουνε από τον πελαγίσιον αγέρα, στα νησιά και στα ρημόνησα, στους κάβους, παντού αντιλαλεί η υμνολογία που ψέλνουνε οι ψαλτάδες για την ταπεινή βασίλισσα που κοιμήθηκε. Το μελτέμι που φυσά τώρα το Δεκαπενταύγουστο και δροσίζει τον κόσμο τα δεντρικά που 'ναι φορτωμένα με λογής λογής πωρικά, τα άγρια τα ρουμάνια, με τις αντρειωμένες βαλανιδιές και με τα έλατα και με τα κέδρα, τα άσπρα σύννεφα που αρμενίζουνε στον γαλανό ουρανό, όλα είναι χαροποιά και μακάρια, όλα είναι ιλαρά από την γλυκύτητα της Παναγίας. Στα πέλαγα ταξιδεύουνε λογής-λογής καράβια και καΐκια πώχουνε γραμμένο απάνω στο μάγουλο τους το γλυκύτατο τ' όνομα της. Ω! Αληθινά δική μας είναι η Παναγία, δικό μας είναι το Ρόδον το Αμάραντον!

 

 κείμενο του Φώτη Κόντογλου

Περί μνησικακίας - Γίνε συγχωρητικός και ταπεινός

-Αν εσύ νιώθεις μνησικακία για κάποιον, προσευχήσου γι’ αυτόν, και θα σταματήσεις την κίνηση του πάθους, καθώς με την προσευχή θα χωρίσεις το πάθος και τη λύπη από τη θύμηση του κακού που σου έκανε. Όταν μάλιστα αποκτήσεις αγάπη και φιλανθρωπία, θα εξαφανίσεις εντελώς το πάθος από την ψυχή σου.

-Αν τώρα άλλος μνησικακεί εναντίον σου, γίνε συγχωρητικός και ταπεινός απέναντί του· να τον καλείς και να τρώτε μαζί, να συζητάτε και να συναναστρέφεστε, και έτσι θα τον απαλλάξεις από το πάθος.

-Εκείνος που βλέπει και ίχνος μόνο μίσους μέσα στην καρδιά του, προς οποιονδήποτε άνθρωπο για οποιοδήποτε φταίξιμό του, είναι εντελώς ξένος από την αγάπη προς τον Θεό. Γιατί η αγάπη προς το Θεό δεν ανέχεται διόλου το μίσος κατά του ανθρώπου.

 

Άγιος Μάξιμος Ομολογητής

 

Συγχώραμε Παναγιά μου, που αγαπώ πιο πολύ Τον Υιό Σου...

 

Ύστερα έβγαλα λιβάνι απο το καλό, το αγιορείτικο, ΄κείνο όπου έφτιαχναν οι ασκητάδες, σε ενα καλύβι στίς πλαγιές του Άθωνα.. μα δεν το πωλούσαν.

Το είχαν για το ιερό, (έδειναν λίγο και στο Μοναστήρι της Καρακάλλου), εκεί έκαμα μια χούφτα ζητιανιά, απο τον Πατέρα Αθανάσιο, χαμογέλασε και δεν μου χάλασε χατίρι.

Κεχριμπάρι το όνομά του, μοσχοβολιά το άρωμα του... Και ήρθαν οι μυρωδιές να κάμουν ενα μικρό Περιβόλι Της Παναγίας ολάκερο το σπίτι.
 
Συγχώραμε Παναγιά μου, που αγαπώ πιο πολύ Τον Υιό Σου...

''Του παιδιού μου το παιδί, δυο φορές παιδί μου''... έλεγε πάντα η γιαγιά μου σαν με αγκάλιαζε, ωρε λες είπα; Λες Χριστέ μου να μας αγαπάει έτσι και η Κυρία Θεοτόκος;

Ύστερα λογίστικα πως καμιά μάνα δεν αγάπησε πιο πολύ τον κόσμο, απο Εκείνη που θυσίασε Τον Υιό Της για την Σωτηρία του ανθρώπου.

Ένα ελαφρύ αεράκι μπήκε απο το παράθυρο, έλαβε το θυμίαμα το αγιορείτικο μαζί με την αγαπητική εξομολόγηση, και τα διασκόρπισε στο χώρο.

''Καὶ σὲ μεσίτριαν ἔχω, πρὸς τὸν φιλάνθρωπον Θεόν, μή μου ἐλέγξῃ τὰς πράξεις, ἐνώπιον τῶν Ἀγγέλων, παρακαλῶ σε, Παρθένε, βοήθησόν μοι ἐν τάχει...'' *

 

Συγγραφή κειμένου, Δημήτρης Ρόδης για Πνεύματος κοινωνία

 

Πηγή: https://pneumatoskoinwnia.blogspot.com

Ο άνθρωπος κατανοεί μόνον αυτό που θέλει

Είναι γνωστό ότι ο άνθρωπος κατανοεί μόνον αυτό που θέλει και επιθυμεί. Οτιδήποτε άλλο και αν του πεις δεν πρόκειται να τον συγκινήσει. Ακόμη και για τα πλέον ουράνια χαρίσματα να του μιλήσεις, θα μείνει ασυγκίνητος. Μόνον αν πετύχεις, να αναφέρεις κάτι που τον απαχολεί, θα ανοίξουν αμέσως διάπλατα τα μάτια του και θα συλλάβει -όπως νομίζει- το νόημα των λόγων σου.

 

Αρχ. Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου, Λόγοι Ασκητικοί-Ερμηνεία στον αββά Ησαΐας

 

Όποιος έχει τον νου του συνέχεια στον Θεό, τότε και να μην προσεύχεται, (είναι σαν να) προσεύχεται.

 

Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης