Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ

Ο μεγαλύτερος εχθρός της γνώσης,δεν είναι η άγνοια,
αλλά η ψευδαίσθηση της γνώσης,είχε πει 

ένα από τα λαμπροτερα μυαλά της εποχής μας,ο Στήβεν Χόκινγκ.

Μια φράση πολύ δυνατή που τελικά μοιάζει πιο πολύ με τραγική ειρωνεία.

Όταν αγνοείς αλλά είσαι ανοιχτός σε κάτι νέο,κάτι καινούριο μπορείς να το μάθεις.
Μπορείς ν'ανακαλύψεις καινούριους ορίζοντες,καινούρια αστέρια,
καινούριους πολύπλοκους μαθηματικούς τύπους.

Όταν όμως έχεις την ψευδαίσθηση πως γνωρίζεις,ακυρώνεις την ευκαιρία
για το νέο,ματαιώνεις αυτό το οποιο ξεπερνά τη νοητική σου αντίληψη.

Ο Θεός δεν είναι γνώση,είναι εμπειρία.
Δεν μαθαίνεται διαβάζοντας βιβλίαδεν φυλακίζεται με το λογικό,
δεν αποδεικνύεται με το μυαλόαλλά βιώνεται με την καρδιά.

Ο Θεός δεν είναι ανακάλυψηαλλά αποκάλυψη.
Εκείνος αποκαλύπτεται,φανερώνεται,όπως κι όταν Εκείνος το θελήσει.
Ο Θεός είναι βίωμα,προσωπική εμπειρία και γεύση.

Είναι για όλους, όχι μόνο για τους έξυπνους του κόσμου,
μα γι'αυτούς που έχουν διψασμένες καρδιές.
Γι'αυτούς που αφήνονται με θάρρος σε ότι δεν εξηγείται με το μυαλό,
ακολουθώντας τ'αχαρτογράφητα νερά της ψυχής τους.
Γι'αυτούς που τολμούν το επόμενο βήμα στο κενό,
περιμένοντας ένα χέρι να τους αρπάξει την ύστατη στιγμή.

Ίσως γι'αυτό ο λαμπρός επιστήμονας δεν Τον βρήκε,
κι ας ήταν μπροστά στα μάτια του.

Μέσα στο απέραντο, αχανές σύμπαν,στην θαυμαστή συμμετρία του,
στην εξαίσια ομορφιά του,στο μυστήριο που δεν φαίνεται,
στο άγνωστο που κρύβεταικι όμως βαθιά μέσα σου το προσμένεις.

Τελικά φαίνεται πως ο μεγαλύτερος εχθρός της πίστης,
είναι η αλαζονική βεβαιότητα της λογικής μας.

Ο νους που εγκλωβίζει την καρδιά,η εστίαση σε αυτό που φαίνεται
και η υποτίμηση Αυτού που δεν βλέπεις αλλά σε περιμένει
με τρύπια χέρια κι ανοιχτές αγκάλες στην επόμενη στροφή του δρόμου.

Αλέξης Αλεξάνδρου 6/2/19