ΡΑΓΙΣΜΕΝΟΣ ΜΑ ΑΛΗΘΙΝΟΣ

Δύναμη κάποιες φορές είναι το να επιλέγεις συνειδητά να χάσεις.Να μπορείς να κλαίς,ν'αποκαλύπτεσαι,να φανερώνεις τις πληγές σου και να ομολογείς την αποτυχία σου.Να τσαλακώνεις το είδωλο σου και να θρυμματίζεις χωρίς κανένα δισταγμό την εικόνα τελειότητας που οι άλλοι έχουν σχηματίσει για σένα.Δυναμη είναι να είσαι ραγισμένος μα αληθινός,ν'αγκαλιάζεις ματωμένος τον σταυρό καρτερώντας της Ανάστασης το φως.

Αλέξης Αλεξάνδρου 23/9/19

Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ

Όλο και πιο πολύ μέσα στα χρόνια οι άνθρωποι νιώθουν κατατρεγμένοι,καταδιωγμένοι, αδικημενοι.Ψάχνουν απεγνωσμένα,αναζητούν με εμμονή, το χαμένο τους δίκιο.Να δικαιωθούν,να επιβεβαιωθούν,να παλέψουν ακόμα και ολόκληρη ζωή για να ακούσουν κάποτε:"Ναι είσαι σωστός.Ναι έγινε λάθος εις βάρος σου".

Ανθρώπινο αυτό.Κατανοητό.Λένε όμως κάποιοι πως το δίκιο είναι το κάλυμμα του εγωισμού.Είναι το ρούχο που σκεπάζει και στο τέλος πνίγει την αγαπή.Στο όνομα της δικαίωσης μας,διαρρηγνύονται οι σχέσεις.Στο βωμό της αυτοεπιβεβαίωσης μας,ψυχραίνονται οι καρδιές.

Έλεγε ο Άγιος Παΐσιος πως σ'ένα ανδρόγυνο που τσακώνεται έχουν και οι δύο δίκιο.Δίκιο ο ένας,δίκιο ο άλλος μα στό τέλος χωρίζουν.Το δίκιο είναι ο εχθρός της αγάπης.Η αγάπη γνωρίζεται κι αναδεικνύεται μέσα από τη θυσία.Ας χάσω το δίκιο μου κι ας κρατήσω την αγάπη.

Ο μοναχός Νικολάε Στάινχαρτ,συγγραφέας και μοναχός,Εβραίος στην καταγωγή που ασπάστηκε την Ορθόδοξη πίστη, λέει:"Είναι δύσκολο να συνεννοηθεί κανείς με έναν κόσμο που πιστεύει τυφλά στους φυσικούς νόμους και δεν καταλαμβαίνει το νόμο της θυσίας".

Είναι δύσκολο να συννενοηθείς με τον κόσμο της λογικής,με τον κόσμο του νόμου,αν έχεις αγάπη αληθινή.Ο άλλος,ο διπλανός σου,η κοινωνία,ο κόσμος δεν θα σε καταλάβει,θα σε παρεξηγήσει,θα σε χλευάσει,θα σε πάρει για ελαφρόμυαλο,για χαζό.

Ο άνθρωπος της θυσίας είναι ένας ξένος για τους πολλούς.Όπως ήταν και είναι ο Χριστός.Ο μόνος αληθινά αθώος,ο αναμάρτητος,που είχε όλα τα δίκια του κόσμου μαζί Του,δεν τα διεκδίκησε.Δεν είπε δεν φταίω εγώ,παρά μόνο σώπασε και σήκωσε το βάρος όλων μας των αμαρτιών,όλων των λαθών,στους δικούς Του ώμους.Υπέμεινε όλη την αδικία,τον φθόνο,την κακία,την αχαριστία σιωπώντας.Θυσιάστηκε για χάρη της αγάπης.Έδωσε τη ζωή Του για να δικαιωθούν όλοι οι άδικοι.Η δικαιοσύνη η δική Του,είναι η αγάπη Του.Η ανάσταση Του και ανάσταση όλων όσων Τον ακολουθούν.

Ας θυμόμαστε λοιπόν κι εμείς καλά πως για να δικαιωθούμε πρέπει πρώτα να σταυρωθουμε.Γιατί η αγάπη η αιώνια,είναι θυσία.Βγαίνω από τον εαυτό μου,παραιτούμαι του δικαιώματος μου, για να σε συναντήσω. Σταυρώνομαι για να σε αναστήσω.

Αλέξης Αλεξάνδρου 6/11/18

Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ ΑΝΑΒΟΛΗ

Η αναβολή είναι ένας μικρός καθημερινός θάνατος.Ειναι η άρνηση μας να ζήσουμε,να εξελιχθούμε,να ωριμάσουμε αντικρίζοντας με θάρρος τους φόβους και τις πληγές μας,αλλά συγχρόνως είναι και μια αχαριστία στα πλούσια ταλέντα και δωρεές που μας δίνει ο Θεός.

Όσο ματαιώνουμε την συνάντηση με την αλήθεια,την έξοδο μας απ'το σκοτάδι στο φως,όσο συνεχίζουμε να κρυβόμαστε απ'τον ίδιο τον εαυτό μας, τόσο θα σαπίζουμε στα ενδοκοσμικά αδιεξοδα μας.

Η ζωή όμως δεν χωράει αναβολή.Είναι στο τώρα,στο εδώ,στο παρόν."Σ̌ήμερον" μας λέει η Εκκλησία στους ύμνους της,σήμερα που έχουμε ανοικτά τα μάτια,σήμερα που αναπνέουμε και ζούμε,όχι αύριο.Το αύριο είναι η παγίδα,είναι το βαθύ πηγαδι του ποτέ,που γλιστράμε και πέφτουμε βασανιστικά μέσα,περιμένοντας τις κατάλληλες,τις ιδανικες συνθήκες.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν κι ας μην είναι όλα τέλεια.Τώρα.Αυτη τη στιγμή.Κι έχει ο Θεός...

Αλέξης Αλεξάνδρου 23/5/19

Η ΖΩΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΟΥ

 Καλύτερα να πηγαίνεις λάθος στον δρόμο σου παρά σωστά στον δρόμο κάποιου άλλου.*


 Η ζωή η δική σου είναι μοναδική,δεν υπάρχει άλλη ζωή στον κόσμο ίδια με τη δική σου.Με συναίσθηση καλείσαι να επιλέξεις πως θα ζήσεις.Ο πόνος,οι ελπίδες,η αγάπη,οι προδοσίες,οι αγκαλιές,οι αστοχίες,τα χαμογελα και τα δάκρυα είναι σημάδια σε αυτή την πορεία σου.Οδοδείκτες που σε πάνε στον τελικό προορισμό.Το σημερινό λάθος είναι η πρόβα για το αυριανό σωστό και το αδιέξοδο το καμπανάκι για ν'αλλάξεις κατεύθυνση.


Το σημαντικό είναι να σηκώσεις το βάρος της ευθύνης και να ζήσεις τη δική σου τη ζωή.Οχι αυτή που σου επιβάλλουν άλλοι.Οχι αυτή που θέλουν οι γονείς,οι φίλοι,το περιβάλλον σου.Αλλωστε το ξέρεις πως σ'αυτή τη διάσταση που υπάρχουμε μια φορά θα ζήσουμε.Γι'αυτό το δώρο της ελευθερίας και της ζωής σου μην το χαραμίσεις σε ξενα χέρια,ποτέ μη το πουλήσεις σε ξένα όνειρα.


Αυτό λοιπόν που θα σου πω φίλε μου είναι ζήσε!Ζήσε με τον τρόπο σου που θυμίζει αυθεντικότητα,ουρανό κι αιωνιότητα.

Αλέξης Αλεξάνδρου 5/9/19

*Η φράση στην αρχή είναι του Φ.Ντοστογιέφσκι από το "Έγκλημα και Τιμωρία".

ΑΛΛΑΞΕ ΤΑ ΓΥΑΛΙΑ ΠΟΥ ΦΟΡΑΣ

Φίλε μην παραμυθιάζεσαι.Οι συνθήκες,οι δυσκολίες,τα εμπόδια,οι δυσμενείς καταστάσεις της ζωής δεν θα αλλαξουν μαγικά.Αυτά που τώρα σε ζορίζουν δεν θα εξαφανιστούν έτσι απλά και γρήγορα.Δίχως πόνο και οδύνη.


Μπορείς αν θες να συνεχίσεις να γκρινιάζεις για την κακή σου τύχη,την ανεργία,τα οικονομικά,το δύσκολο συνάδελφο,τα προβλήματα στο σπίτι και ότι άλλο σε απασχολεί.Μπορείς να συνεχίσεις να κλαψουρίζεις και να κοιτάς το λάθος πάντα έξω από σένα ή μπορείς ν'αναλαβεις την ευθύνη, να κάνεις την ανατροπή,την όντως αλλαγή.Να αλλάξεις τη ματιά σου,τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα.Να προχωρήσεις σ'αυτο που αναφέρει ο Μαρσελ Προυστ, πως το ταξίδι της ανακάλυψης,δεν σημαίνει να ψάχνεις καινούρια μέρη αλλά να έχεις καινούρια μάτια.


Μάτια καινούρια,καθαρά,φωτισμένα π'αντικριζουν το φως Του.Καρδιά ζεστή και ζωντανή απ'την διαρκή προσευχή.Νου διαυγή κι απαλλαγμένο από σκέψεις και βασανιστικούς λογισμούς.


Αν θες λοιπόν ν'αλλαξεις τον κόσμο,ξεκίνα απ'τον εαυτό σου.Άλλαξε μυαλά,άλλαξε τα γυαλιά που φοράς.Πετα αυτά που σου μαυρίζουν την ψυχή,του παράπονου και της θλίψης και βάλε αυτά της χαράς και της ειρήνης,της αγάπης και της γαλήνης που προσφέρει μόνο ο ουρανός και χαρίζει σε όσους αληθινά τα ποθούν ο Ιησούς Χριστός.

Αλέξης Αλεξάνδρου 3/9/19