Η αναβολή είναι ένας μικρός καθημερινός θάνατος.Ειναι η άρνηση μας να ζήσουμε,να εξελιχθούμε,να ωριμάσουμε αντικρίζοντας με θάρρος τους φόβους και τις πληγές μας,αλλά συγχρόνως είναι και μια αχαριστία στα πλούσια ταλέντα και δωρεές που μας δίνει ο Θεός.
Όσο ματαιώνουμε την συνάντηση με την αλήθεια,την έξοδο μας απ'το σκοτάδι στο φως,όσο συνεχίζουμε να κρυβόμαστε απ'τον ίδιο τον εαυτό μας, τόσο θα σαπίζουμε στα ενδοκοσμικά αδιεξοδα μας.
Η ζωή όμως δεν χωράει αναβολή.Είναι στο τώρα,στο εδώ,στο παρόν."Σ̌ήμερον" μας λέει η Εκκλησία στους ύμνους της,σήμερα που έχουμε ανοικτά τα μάτια,σήμερα που αναπνέουμε και ζούμε,όχι αύριο.Το αύριο είναι η παγίδα,είναι το βαθύ πηγαδι του ποτέ,που γλιστράμε και πέφτουμε βασανιστικά μέσα,περιμένοντας τις κατάλληλες,τις ιδανικες συνθήκες.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν κι ας μην είναι όλα τέλεια.Τώρα.Αυτη τη στιγμή.Κι έχει ο Θεός...
Αλέξης Αλεξάνδρου 23/5/19
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου