Αν κάτι δεν το αγαπάς με τη ψυχή σου,αν
δεν σου δίνει χαρά και πληρότητα το βίωμα
σου κάποια στιγμή ο βαθύτερος εαυτό σου θ'αντιδράσει,θα κλωτσήσει,είναι
σίγουρο πως βίαια θα επαναστατήσει.
Μπροστά στην αλήθεια δεν χωράνε ποτέ
κρυψώνες και ημίμετρα.Ή θα είσαι ή δεν θα είσαι.Ή θα αγαπάς ολοκληρωτικά ή θα
αρκείσαι σε τύπους βαρετούς και εξωτερικά σχήματα.Αναφέρει κάπου η Μάρω
Βαμβουνάκη:"Μόνο οι ελεύθεροι αγαπούν,οι άλλοι δεν αγαπουν,έχουν ανάγκη."
Όμως τα κενά δεν γεμίζουν με φόβο και
καταναγκασμό.Η ανάγκη δεν πληρώνει την ύπαρξη,αυτό το πραγματοποιεί μόνο η
αγάπη.Αυτό ακριβώς κάνει κι ο Θεός σε εμάς.Μας αφήνει ελεύθερους.Μας αφήνει στη
δική μας προαίρεση να Τον αγαπήσουμε ή ακόμα και να Τον αρνηθούμε.
Η ευθύνη της ελευθερίας μας είναι η
επιλογή μας.Κι αν ακόμα πελαγοδρομούμε,αν πλανόμαστε στα σκοτάδια των παθών μας
κι αν ακόμα ασωτεύουμε,Αυτός ως σπλαχνικός πατέρας στέκεται εκεί στην άκρη της
πόρτας,προσμένοντας πότε θα έρθουμε στον εαυτό μας,για να πάρουμε τον δρόμο της
μεγάλης επιστροφής.Εκεί που μας περιμένει πάντα μια μεγάλη αγκαλιά και ποτέ ο
έλεγχος και η δημιουργία ενοχών.Γιατί η αγάπη είναι πάντα ελεύθερη.
Αλέξης Αλεξάνδρου 27/1/20
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου