ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ

"Παιδί μου,εσύ είσαι πάντοτε μαζί μου κι ότι είναι δικό μου είναι και δικό σου".Κατά Λουκά (Κεφ.15,13).Αυτό απαντά ο σπλαχνικός πατέρας στον μεγαλύτερο υιό που αρνείται να συμμετάσχει στη χαρά της επιστροφής του ασώτου αδερφού του.

Ότι είναι δικό Του,είναι και δικό μας.Όμως πολλές φορές αν και μόνιμα μέσα στο σπίτι Του,δεν πιάνουμε το νόημα,δεν αλλάζει η καρδιά μας,δεν αποκτούμε σχέση ζωντανή μαζί Του.Γι'αυτό παραμένουμε ανέγγιχτοι της χαράς Του,ναυαγοί στο λιμάνι Του,πνευματικα τυφλοί κι αυτοδικαιωμένοι στον εγωισμό μας.

Ερχονται όμως οι άσωτοι,οι αμαρτωλοί,οι απόκληροι της κοινωνίας,αυτοί που συνειδητοποιούν έμπρακτα το σκοτάδι και τη δυστυχία που προκαλεί η αποστασία από το Θεό να μας δείξουν τον δρόμο.Το δρόμο της μετανοίας,της αλλαγής,της επιστροφης στην πατρική αγκαλιά.

Ο άσωτος επιστρέφει γιατί κάποτε αισθάνθηκε την αγάπη και την ελευθερία ,που πηγάζει από αυτήν,του Πατέρα.Ο πρεσβύτερος υιός αν και περιτριγυρισμένος απ'το φως της θεότητας,χρόνια μέσα στον ναό,παραμένει κλειστός στο θαύμα.Αρκείται στη συνήθεια και ουσιαστικά δεν γνωρίζει πότε το Θεό.

Η ελευθερία και η αγάπη είναι τελικά οι κινητήριες δυνάμεις της σχέσης.Η παρουσία ή η απουσία τους είναι που καθορίζουν τον παράδεισο ή την κόλαση μας.

Αλέξης Αλεξάνδρου 16/2/20