Αναζητώντας την κοινή λογική

Δεν μπορείς να σπάσεις αλυσίδες που δεν βλέπεις.*

__________________________

Λένε οι άγιοι πατέρες ανά τους αιώνες πως είναι κατά πολύ ανώτερο, αντί να σκέφτεσαι να προσεύχεσαι. Αντί να παλεύεις με ατελείωτες βασανιστικές σκέψεις και πονηρούς λογισμούς, να προσεύχεσαι. Να προσανατολίζεις το νου σου, την καρδιά σου, την ύπαρξη σου ολόκληρη προς το φως. Να ζητάς βοήθεια από τον Χριστό.

Σήμερα λοιπόν είναι πραγματικά θλιβερή η διαπίστωση πως ο άνθρωπος όχι μόνο δεν προσεύχεται αλλά έπαψε ακόμη και να σκέφτεται. Η κοινή λογική έχει πλέον χαθεί. Η κριτική σκέψη απούσα. Λίγοι είναι αυτοί που ακόμα μπορούν να διακρίνουν το τι πραγματικά συμβαίνει στον κόσμο.Τι διακυβεύεται, ποιοί οι απώτεροι σκοποί, ποιο το νόημα, που βρίσκεται πραγματικά η αλήθεια και που φωλιάζει το ψέμα. Οι περισσότεροι από εμάς, εδώ και δεκαετίες έχουμε πέσει σε λήθαργο βαρύ. Κι αναπόφευκτα συμβαίνει εκείνο που αναφέρει ο προφήτης Δαυίδ: "Ώτα έχουσι και ούκ ακούσονται· ρίνας έχουσι και ούκ οσφρανθήσονται." (Ψαλμός 113,14). Έχουμε αυτιά αλλά δεν ακούμε, έχουμε μύτες αλλά δεν οσφραινόμαστε, έχουμε μάτια μα δε βλέπουμε.

Γιατί άραγε; Γιατί τόσο μεγάλη τύφλωση; Ίσως γιατί επενδύσαμε με αφέλεια στην παντοδυναμία της γνώσης. Μιας γνώση όμως χωρίς φωτισμό άνωθεν, γίνεται επικίνδυνη, κοφτερό μαχαίρι που πληγώνει θανάσιμα. Επενδύσαμε στην ευκολία της τεχνολογίας και της άμεσης πληροφορίας. Πληροφορία όμως δίχως φιλτράρισμα, χωρίς ηθική, χωρίς φόβο Θεού, συμφεροντολογική, μετατρέπεται σε ψεύδος, προπαγάνδα, χειραγώγηση της μάζας.

Κι έτσι διαβάζουμε πολλές πληροφορίες μα δεν έχουμε αληθινή γνώση, νομίζουμε πως ξέρουμε ανά πάσα στιγμή όλα τα γεγονότα του κόσμου μα δεν είμαστε στ' αλήθεια ελεύθεροι άνθρωποι.Και δεν είμαστε ελεύθεροι γιατί είμαστε σκλαβωμένοι στα πάθη μας. Τη ραθυμία, την αδικία,την υποκρισία, την κακία, το ψέμα και την απιστία. Είμαστε σκοτισμενοι γιατί διώξαμε το φως από τη ζωή μας. Είμαστε μπερδεμένοι γιατί πυξίδα μας, αντί να έχουμε τον ουρανό, έχουμε τον φίλαυτο εαυτό μας.

Δεν μπορείς να σπάσεις αλυσίδες που δεν βλέπεις. Δεν μπορείς να διακρίνεις την αλήθεια από το ψεύδος, το αγαθό από το πονηρό, το θεϊκό από το δαιμονικό αν τα μάτια της ψυχής σου είναι τυφλωμένα. Δεν μπορείς να έχεις νήψη (προσοχή), δίχως προσευχή.

Φώτισον μου το σκότος Κύριε...

 

© Αλέξης Αλεξάνδρου

 

* Η φράση στην αρχή είναι του Φραντς Κάφκα