Η τραγωδία των σύγχρονων χριστιανών έγκειται στο ότι ψάχνουν την πολιτεία του Θεού, λες και είναι δική τους νόμιμη κληρονομιά, αλλά δεν ψάχνουν τον Ίδιο τον Θεό, ως πηγή αιώνιας ζωής. Δεν καταλαβαίνουν την αγιοπατερική λέξη «θέωση», δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει να γίνουν θεοί κατά χάρη. Καθώς δεν το καταλαβαίνουν, δεν το επιθυμούν. Θέλουν την επιστροφή της χαμένης Εδέμ, όπου ανθίζουν και ευωδιάζουν ουράνια λουλούδια, όπου δεν υπάρχει γήρας και θάνατος, όπου δεν υπάρχουν βάσανα.
Όμως, το μυστήριο της ενανθρώπισης του Υιού του Θεού και η
Επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, το μυστήριο της λύτρωσης και της σωτηρίας – όχι
μόνο ως επιστροφή του πεπτωκότα ανθρώπου στην πρωτόπλαστη αναμάρτητη κατάσταση,
αλλά και ως πορεία της ψυχής προς τον Θεό, μέσω της πρόσληψης του θείου φωτός
Του, μέσω της ανάβασης και της φώτισης, μέσω της εισόδου στη θεία ζωή, ως
πορεία της αιώνιας και ατελείωτης ομοίωσης με τον Θεό – είναι για τους
σύγχρονούς μας κεκαλυμμένο κάτω από πέπλο ομίχλης.
Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ (Καρέλιν)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου