Επικήδειος λόγος στον πατέρα μου

Και μετά ήρθε ο καρκίνος... Πολλοί τον χαρακτηρίζουν “επάρατη νόσο” δηλαδή καταραμένη αρρώστια. Όμως αν το δεις αλλιώς είναι μια δοκιμασία που κρύβει μια ευλογία, ένας βαρύς σταυρός που κυοφορεί μυστικά την Ανάσταση. Ο άγιος Παίσιος που είχες την τιμή και τη χαρά να προσκυνήσεις τον τάφο του και να επισκεφθείς το κεί του στο Άγιο Όρος, όντας και ο ίδιος καρκινοπαθής, έλεγε: “Μεγάλο πράγμα η υγεία, άλλα και το καλό που προσφέρει η αρρώστια, η υγεία δεν μπορεί να το δώσει! Πνευματικό καλό! Είναι πολύ μεγάλη ευεργεσία, πολύ μεγάλη! Καθαρίζει τον άνθρωπο από την αμαρτία, και μερικές φορές του εξασφαλίζει και μισθό. Η ψυχή του ανθρώπου είναι σαν το χρυσάφι και η αρρώστια είναι σαν την φωτιά που την καθαρίζει...”.

Χρυσάφι στη φωτιά. Χημειοθεραπείες, παρενέργειες, νοσοκομεία, αδυναμία, ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα, αγωνία, πόνος. Και μέσα σε όλα αυτά, ήρθαμε όλοι πιο κοντά. Τα παιδιά σου, η μάνα μας, πάντα καλοπροαίρετη και αθώα. Σε αγκαλιάσαμε, σε φιλήσαμε, σου είπαμε πόσο πολύ σε αγαπάμε, σε ενθαρρύναμε τις δύσκολες ώρες, σε φροντίσαμε όταν οι δυνάμεις σου δεν ήταν πλέον αρκετές, γελάσαμε μέχρι δακρύων με το ιδιαίτερο χιούμορ σου. Ήρθαν στο σπίτι τα αδέλφια σου, τα εγγόνια σου, οι συγγενείς, οι παλιοί οι φίλοι και οι συνάδελφοι να σε δουν, να σε στηρίξουν, να σου εκφράσουν την συμπαράσταση και την αγ’απη τους στον Γολγοθά που περνούσες.

Το πιο σημαντικό από όλα όμως, το πιο πολύτιμο, ήταν κάτι άλλο. Ήταν η στροφή σου προς τον Θεό, η μετάνοιά σου. Γι΄αυτό όταν θα παρουσιαστείς ενώπιων του Χριστού μας, πατέρα μου, είμαι σίγουρος πως θα του πεις για το πετραχήλι του καλού ιερέα στο οποίο εξομολογήθηκες και για το Άγιο Ποτήριο που αξιώθηκες αρκετές φορές να κοινωνήσεις τον Κύριο. Και Εκείνος που μας είπε: «Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα, έχει Ζωήν Αιώνιον» (Κατά Ιωάννη 6,54) να είσαι βέβαιος πως δεν θα σε απογοητεύσει. Θα Του δείξεις πατέρα, τις τρυπημένες σου φλέβες στα χέρια και τα πόδια από τους ορούς και τα παυσίπονα και την μεγάλη σου υπομονή και γενναιότητα που είχες όλους αυτούς τους μήνες.

Και έτσι όπως θα στέκεσαι σταυρωμένος με τις πληγές της αρρώστιας στο κορμί σου, ελπίζουμε και προσευχόμαστε να σου πει ο Χριστός το μακάριο:  «Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου» (Ματθ. 25:21). Έλα παιδί μου Σάββα, στη χαρά που ετοίμασα για σένα και όλους τους αθρώπους που Με ακολουθούν. Εκεί που δεν υπάρχει πόνος, λύπη και στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος. Ζωή αιώνια που δεν τελειώνει ποτέ.

 

Χριστός Ανέστη!

Χριστός Ανέστη πατέρα μου!

Καλό παράδεισο!

Καλή αντάμωση!

 

Αλέξης Αλεξάνδρου

 

Από τον Επικήδειο λόγο στον πατέρα μου Σάββα, Παρασκευή 28 Απριλίου 2023