«Όπου βρίσκεται ο θησαυρός σας, εκεί βρίσκεται κ’ η καρδιά σας»

Από τα λίγα αυτά λόγια των Πατέρων, μ’ όλο που είναι σαν μικρά λουλούδια, μαδημένα από το ολάνθιστο δέντρο της Ορθοδοξίας, ωστόσο πόση πνευματική λάμψη βγαίνει και φωτίζει τις ψυχές μ’ ένα καθαρό και ιλαρό φως, το φως της αλήθειας που μας έφερε ο Χριστός!

Και συλλογίζεται κανένας, τί κατάρα έχουνε, άραγε, απάνω τους κάποιοι άνθρωποι, και δεν εισχωρεί μέσα στα κατάβαθά τους αυτό το ουράνιο φως, αλλά οι καρδιές τους απομένουνε σαν σκοτεινά σπήλαια, γεμάτα από φρύνους και νυχτερίδες, ήγουν από τα σιχαμερά φαντάσματα της φιλοσοφίας και της κούφιας απάτης;

Φράζουνε τ’ αυτιά τους για να μην ακούσουνε τα πουλιά του Παραδείσου, και θέλουνε ν’ ακούνε τις κουκουβάγιες και τα κοράκια! Δεν είναι σε θέση να νοιώσουνε την αθάνατη πνοή της Ορθοδοξίας, τη λεπτότητα που έχουνε τα νοήματά της, το μυστικό κάλλος της, και θρέφουνται με τις χονδροειδείς και πεζές κοινοτοπίες της λεγομένης «θεολογικής επιστήμης», που είναι ξόανο, κανωμένο από τον χωματένιο νου κάποιων στεγνών και πονηρών ανθρώπων.

Ο Χριστός είπε: «Όπου βρίσκεται ο θησαυρός σας, εκεί βρίσκεται κ’ η καρδιά σας. Ο λύχνος του σώματος είναι ο οφθαλμός. Αν, λοιπόν, ο οφθαλμός σου είναι απλός, όλο το σώμα σου είναι φωτεινό. Κι αν ο οφθαλμός σου είναι πονηρός, όλο το σώμα σου είναι σκοτεινό».

Ο απλός οφθαλμός είναι η Ορθοδοξία, κι ο πονηρός είναι η Δύση.

 

Από το βιβλίο του Φώτη Κόντογλου «Ευλογημένο καταφύγιο»