Πώς αντιμετωπίζεται η σύγχυση των λογισμών

Η σύγχυση των λογισμών και των αισθημάτων σας με τον καιρό θα καταλαγιάσει, φτάνει εσείς να μην πάψετε να ενδιαφέρεστε μ' όλο σας το ζήλο γιά ένα πράγμα: Πώς θα κάνετε πάντα ό,τι είναι ευάρεστο στόν Κύριο. Καί γιά νά τό κατορθώσετε, πρέπει πρώτα-πρώτα να διατηρείτε αδιάλειπτα στό νού σας τη μνήμη του Θεού και τη μνήμη του θανάτου. Αυτές οι δυό μνήμες θα γεννήσουν και θα στερεώσουν μέσα σας το φόβο του Θεού, που παρακινεί στην αρετή, αποτρέπει από την αμαρτία, συντηρεί στην ψυχή τα καλά και εξολοθρεύει τα πονηρά.

Με τη μνήμη του Θεού βλέπετε συνέχεια τόν Κύριο μπροστά σας και μέσα σας, ενώ συνάμα αποκτάτε την ικανότητα να διακρίνετε ό,τι έμπαθές γεννιέται στην καρδιά καί νά τό διώχνετε. Σ' αυτό ακριβώς συνίσταται ο πευματικός αγώνας.

Μή λέτε, “Δέν μπορώ”. Αυτή η κουβέντα δεν είναι χριστιανική. Εμείς οι χριστιανοί λέμε: «Όλα τα μπορώ. Όχι, όμως, μόνος μου, αλλά με τη βοήθεια του Θεού”. «Πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντί με Χριστώ», βεβαίωνε ο απόστολος Παύλος (Φιλιπ. 4:13). Είναι αλήθεια, ότι, για να διατηρείτε τη μνήμη του Θεού, απαιτείται κόπος και αγώνας. Νά τόν αναλάβετε αποφασιστικά! Στην αρχή αυτού του αγώνα δέν θά μπορείτε να θυμάστε τον Κύριο περισσότερο από δέκα στιγμές την ημέρα. Πρός τό τέλος του, όμως, δέν θά μπορείτε να Τόν ξεχνάτε περισσότερο από δέκα στιγμές την ημέρα. Και τελικά, ο Ήλιος της δικαιοσύνης, ο Χριστός, θα λάμψει ολόφωτος στό στερέωμα της ψυχής σας. Και θα συνεχίσει να λάμπει ακατάπαυστα για πάντα. Λοιπόν, «ζητείτε, και ευρήσετε» (Ματθ. 7:7).

 

Από το βιβλίο «Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος – Χειραγωγία στην Πνευματική Ζωή»