ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ

Τὸ παιδὶ θέλει κοντὰ τοῦ

ἀνθρώπους θερμῆς προσευχῆς.

Ὄχι ν’ ἀρκεῖται ἡ μητέρα

στὸ αἰσθητὸ χάδι γιὰ τὸ παιδί της,

ἀλλὰ νὰ προσφέρει συγχρόνως

καὶ τὸ χάδι τῆς προσευχῆς.

Τὸ παιδὶ αἰσθάνεται στὸ βάθος

τῆς ψυχῆς του τὸ πνευματικὸ χάδι,

ποὺ μυστικὰ στέλνει ἡ μητέρα του,

καὶ ἕλκεται πρὸς αὐτήν.

Νιώθει ἀσφάλεια, σιγουριά,

ὅταν ἡ μητέρα μὲ τὴ συνεχῆ,

τὴν ἐπίμονη καὶ θερμὴ προσευχὴ τῆς

ἀγκαλιάζει τὸ παιδὶ της μυστικὰ

 καὶ τὸ ἐλευθερώνει

ἀπ’ ὅ,τι τὸ σφίγγει.

Οἱ μητέρες ξέρουν νὰ ἀγχώνονται,

νὰ συμβουλεύουν, νὰ λένε πολλά,

ἀλλὰ δὲν ἔμαθαν νὰ προσεύχονται.

Οἱ πολλὲς συμβουλὲς καὶ ὑποδείξεις

κάνουν πολὺ κακό.

Ὄχι πολλὰ λόγια στὰ παιδιά.

Τὰ λόγια χτυπᾶνε στ’ αὐτιά,

ἐνῶ ἡ προσευχὴ πηγαίνει στὴν καρδιά.

Προσευχὴ χρειάζεται,

μὲ πίστη δίχως ἄγχος,

ἀλλὰ καὶ καλὸ παράδειγμα.

Άγιος Πορφύριος